(door Aafke de Vries)

Jan komt schoorvoetend mijn praktijk binnen en zegt vrijwel meteen: “Ik ben er wel maar ik heb er eigenlijk geen vertrouwen in dat het me gaat helpen.”

Een beetje zenuwachtig vertelt Jan dat hij al zo’n 30 jaar last heeft van paniekaanvallen. De paniek verlamt hem meerdere keren per week, zowel mentaal als fysiek. Als gevolg daarvan is hij een hele dag moe en kan hij maar moeilijk zijn werk doen. In de loop van de jaren is Jan er somber en wanhopig van geworden en heeft hij steeds meer angst voor de angst ontwikkeld. ‘Als ik nou meer geen paniek krijg….’. Jan heeft zelf geen idee waar zijn paniek vandaan komt en hij krijgt er geen grip op. Hij heeft al meerdere keren hulp gezocht, wat vaak wel even hielp, maar nooit langdurig. De paniek blijft terugkomen. Dit maakt dat Jan er vrijwel geen vertrouwen meer in heeft dat hij er vanaf komt.

Ik leg Jan iets uit over de programmering in de hersenen en over hoe EFT werkt. Jan wil het meteen uitproberen en merkt het rustgevende effect in zijn lichaam en zijn hoofd. Hij besluit nog een keer terug te komen.

De volgende keer blijkt dat Jan nog steeds wat sceptisch is. Vorige behandelingen werkten immers ook alleen in het begin… In de afgelopen week voelde hij wel wat meer rust, maar de paniek bleef niet uit.
In deze sessie komen we echter bij de oorsprong van zijn paniek, en dat is nieuw voor hem. De vroegste herinnering aan zijn angstige en machteloze gevoel komt terug. Het was een situatie uit zijn jeugd waarin hij enorm angstig is geweest en geen geruststelling kreeg, van niemand. De angst en onzekerheid hield lang aan en hij dacht als kind: “Dit komt nooit meer goed, hoe moet het nou verder?”
De volgende keer dat hij deze heftige angst voelde, werd hij met spoed afgevoerd naar het ziekenhuis vanwege een ernstige bloeding. Wederom voelde hij zich machteloos. Het overkwam hem en hij had er geen invloed op.
Later kreeg hij voor het eerst een paniekaanval na afloop van een vergadering. Er was eigenlijk niks aan de hand bij die vergadering, behalve dat hij het wel wat spannend vond om daar te zeggen wat hij moest zeggen. Pas toen hij thuis was overviel de angst hem. Hij begreep toen niet waarom.

Door de EFT sessies werd duidelijk dat Jan al een hoge basisspanning had ontwikkeld tijdens zijn jeugd. Er waren vaker voorvallen geweest waarbij Jan spanningen opliep, die maar moeilijk weer zakten. Het thema daarin was: ik moet niet zeggen wat ik vind of wil want dan loop ik gevaar. Daar bovenop kwam de angstige en stressvolle gebeurtenis waarbij hij naar het ziekenhuis moest.
Het kwartje begon te vallen dat de vergadering, waarin Jan moest zeggen wat hij vond en wilde, de oude lading en spanning losmaakte van eerdere voorvallen. Dit overweldigde hem op het moment dat hij weer thuis was. Hij voelde zich volkomen machteloos.Vanaf dat moment ontwikkelde Jan angst voor de angst. Hij was steeds vaker bang voor dat nare gevoel, maar ook voor het feit dat het hem zomaar kon overvallen en hij er geen grip op leek te hebben.

Met EFT haalden we de lading af van meerdere gebeurtenissen. Pijnlijke herinneringen veranderden in herinneringen zonder lading en emotie. Kwartjes vielen, Jan kreeg meer zelfvertrouwen en blijdschap terug. Hij leerde hoe hij oplopende angst of stress weer kon laten zakken, wat hem vertrouwen en rust gaf.
Het resultaat mag er zijn. Jan is nu al langer dan een jaar bevrijd van paniekaanvallen. Hij is zeven keer geweest en komt nu nog maar af en toe voor een update. Jan omschrijft het zelf als: “Ik ben een gelukkiger mens.