Relatief veel mensen (>20%) maken in hun leven een keer een paniekaanval mee. Feitelijk ervaar je tijdens een paniekaanval de fysieke reacties die optreden alsof je reageert op gevaar. Werkelijk gevaar is over het algemeen niet aanwezig op het moment van de aanval. Doordat je de symptomen niet kunt plaatsen, word je angstiger, waardoor de fysieke reacties ook toenemen. Dit leidt tot een golf van intense angst en onbehagen.
Bij 2 tot 3% van de mensen leidt het meemaken van een of meerdere paniekaanvallen tot een paniekstoornis. Je komt dan in de greep van de angst om nog een keer zo’n aanval mee te maken. Het kan zijn dat je situaties gaat vermijden waar je vreest een aanval te kunnen krijgen. Je durft bijvoorbeeld de straat niet meer op (agorafobie of pleinvrees), of geen auto meer te rijden. Ook komt het voor dat je erg bang wordt dat je toch iets lichamelijks mankeert, waardoor je je niet meer durft in te spannen of telkens weer geruststelling zoekt bij de huisarts of spoedeisende hulp.
De angst voor een aanval geeft stress, en daarmee wordt de kans op een nieuwe paniekaanval groter. Hierdoor kun je dus in een vicieuze cirkel terechtkomen.
